ยั้งใจ [V] restrain ; control; curb; hold back; check

Syn. ยับยั้งใจ, ยับยั้งชั่งใจ, ห้ามใจ

Def. อดใจไว้หรือหยุดความต้องการไว้ก่อน

Sample. ฉันจะลองยั้งใจไว้ไม่ให้หมดเปลืองเงินกับเสื้อผ้าเครื่องสำอางไปมากกว่านี้