ยักเยื้อง [V] change ; alter; modify; adapt

Syn. ดัดแปลง, เปลี่ยนแปลง

Sample. กฎเกณฑ์ของภาษามีหลักอธิบายได้ เมื่อยักเยื้องใช้ภาษาในลีลาเฉพาะตัวภาษาที่มีมานานย่อมมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงไป

ยักเยื้อง [V] change ; alter; modify; adapt

Syn. ดัดแปลง, เปลี่ยนแปลง

Sample. กฎเกณฑ์ของภาษามีหลักอธิบายได้ เมื่อยักเยื้องใช้ภาษาในลีลาเฉพาะตัวภาษาที่มีมานานย่อมมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงไป

ยักเยื้อง [V] evade ; equivocate; prevaricate; dodge; sidetrack; avoid; elude

Syn. เบี่ยงบ่าย, เยื้องยัก

Sample. หล่อนทำท่ายักเยื้องจนเขาแปลกใจในท่าทีนั้น