มุ่งร้าย [V] bear ill will ; intend to do harm; have bad intention; bear malice toward somebody

Syn. ปองร้าย, ประสงค์ร้าย, คิดร้าย, มุ่งร้ายหมายขวัญ

Ant. หวังดี, มุ่งดี, ประสงค์ดี

Def. มุ่งจะทำร้าย

Sample. มีคนมุ่งร้ายคอยใส่ความเขาอยู่เสมอ