มัวซัว [V] be dull ; be dim; be indistinct; be gloomy

class. ผ่องใส, แจ่มใส, เจิดจ้า

Syn. ไม่ผ่องใส, ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน, ไม่สดชื่น, หมอง, หม่น, ขมุกขมัว

Def. มีแสงน้อยจนมองเห็นอะไรไม่ถนัด (มักใช้แก่แสงไฟ)

Sample. ท้องฟ้าเริ่มมัวซัวลงด้วยหมอกควัน

มัวซัว [ADJ] dim ; indistinct; gloomy; dull

class. ผ่องใส, แจ่มใส, เจิดจ้า

Syn. ไม่ผ่องใส, ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน, ไม่สดชื่น, หมอง, หม่น, ขมุกขมัว, สลัว

Def. มีแสงน้อยจนมองเห็นอะไรไม่ถนัด (มักใช้แก่แสงไฟ)

Sample. ดวงไฟแรงเทียนต่ำเหนอะหนาด้วยคราบฝุ่นหยากไย่เปล่งแสงมัวซัว

มัวซัว [V] be dull ; be dim; be indistinct; be gloomy

class. ผ่องใส, แจ่มใส, เจิดจ้า

Syn. ไม่ผ่องใส, ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน, ไม่สดชื่น, หมอง, หม่น, ขมุกขมัว, สลัว

Def. มีแสงน้อยจนมองเห็นอะไรไม่ถนัด (มักใช้แก่แสงไฟ)

Sample. ท้องฟ้าเริ่มมัวซัวลงด้วยหมอกควัน

มัวซัว [ADJ] dim ; indistinct; gloomy; dull

class. ผ่องใส, แจ่มใส, เจิดจ้า

Syn. ไม่ผ่องใส, ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน, ไม่สดชื่น, หมอง, หม่น, ขมุกขมัว, สลัว

Def. มีแสงน้อยจนมองเห็นอะไรไม่ถนัด (มักใช้แก่แสงไฟ)

Sample. ดวงไฟแรงเทียนต่ำเหนอะหนาด้วยคราบฝุ่นหยากไย่เปล่งแสงมัวซัว