คำศัพท์ : มักคุ้น
มักคุ้น [V] be acquainted (with) ; be familiar with; be intimate with
Syn. รู้จักมักคุ้น
Ant. ห่างเหิน
Def. ชอบพอกัน, คุ้นเคยกัน
Sample. เธอคุ้นกับนักประพันธ์ร่วมยุคสมัยด้วยกันหลายคน เพราะทำงานอยู่ในแวดวงเดียวกัน