คำศัพท์ : ฟ้าคะนอง
ฟ้าคะนอง [N] thunder ;
Def. ฟ้าลั่นทั่วๆ ไป
Sample. เมฆคิวมูโลนิมบัสเป็นเมฆที่ทำให้เกิดฟ้าคะนอง กล่าวคือในระหว่างที่มีฝนตกจะมีพายุลมแรง