ฟุ้งเฟ้อ [ADJ] conceited ;

Syn. เห่อเหิม

Def. คึกคะนองเพราะได้ใจ

Sample. ชีวิตภายหลังเสร็จสิ้นการปราบกบฎของเขา เป็นชีวิตที่ค่อนข้างฟุ้งเฟ้อสนุกสนาน

ฟุ้งเฟ้อ [ADJ] extravagant ; lavish

Syn. ฟุ่มเฟือย

Ant. ประหยัด

Def. ที่ใช้จ่ายเกินควร

Sample. ชาวชนบทมีมาตรฐานความเป็นอยู่ต่ำกว่าในเมือง เพราะไม่มีสิ่งฟุ้งเฟ้อล่อใจ

ฟุ้งเฟ้อ [V] be extravagant with money ; live in luxury; spend money extravagantly/prodigally/lavishly; be wasteful

Syn. ฟุ่มเฟือย, สุรุ่ยสุร่าย

Ant. ประหยัด

Def. ใช้จ่ายเกินควร

Sample. ครอบครัวเขาฟุ้งเฟ้อมาก สักวันต้องลำบากแน่ๆ