พ้นข้อหา [V] be relieved from being an offender ;

Ant. ถูกกล่าวหา

Def. พ้นจากการกล่าวหา, พ้นจากการถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้กระทำผิด

Sample. ชาวคณะริ้วอักษรพ้นข้อหาใช้กระดาษหลวงไปพิมพ์หนังสือส่วนตัว