พุ้ย [V] paddle briskly ; propel

Syn. วัก, พุ้ยน้ำ

Def. พายโดยแรงให้เรือไปโดยเร็ว

Sample. เขาใช้มือพุ้ยข้างเรือแทนไม้พาย

พุ้ย [V] push rice into mouth by using chopsticks ; scoop rice into one's mouth by using chopsticks

Def. อาการที่เอาตะเกียบคุ้ยข้าวเข้าปาก

Sample. เขาพุ้ยข้าวเข้าไปในปากด้วยตะเกียบโดยไม่หกเลยสักเม็ด