พุทธาวาส [N] shrine ;

Def. ส่วนหนึ่งของวัดประกอบด้วย โบสถ์ วิหาร เจดีย์ ซึ่งใช้เป็นที่ประกอบสังฆกรรม โดยมีกำแพงกันไว้ต่างหากจากส่วนที่พระภิกษุสามเณรอยู่อาศัย

Sample. ใบเสมาเป็นสัญลักษณ์แห่งการกำหนดส่วนที่เป็นพุทธาวาสแดนบริสุทธิ์แห่งศาสนา