คำศัพท์ : พังครืน
พังครืน [V] collapse ; crash
Def. พังทลายลงมา
Sample. ความแรงของน้ำที่ไหลบ่ามาทำให้ขอบตลิ่งพังครืน
พังครืน [V] disintegrate ; shrivel; evaporate
Def. หมดลง, สลายไป
Sample. ความอดทนของน้าหวานพังครืน เหมือนฝนที่ตั้งเค้ามานานเทเม็ดลงมาราวฟ้ารั่ว