พักตร์ [N] face ;

class. หน้า

Syn. หน้า, ใบหน้า, พักตร์, หน้าตา

Sample. พระพักตร์ของพระพุทธรูปที่สร้างในสมัยสุโขทัยจะอิ่มเอิบ สวยงาม