คำศัพท์ : พอมีพอกิน
พอมีพอกิน [V] have enough to get by ;
Ant. ขัดสน
Def. มีฐานะปานกลาง
Sample. เราควรอยู่อย่างสมถะ ไม่ฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม พอมีพอกิน และทำงานด้วยความขยันอดทน