คำศัพท์ : พลุ่มพล่าม
พลุ่มพล่าม [V] bungle ; be rash; be hasty; be reckless
Syn. ยุ่มย่าม, ซุ่มซ่าม
Def. กิริยาที่กระทำไปโดยไม่ใช้ความระมัดระวังหรือไม่ถูกกาลเทศะ
Sample. เรือดมันไม่ซุ่มซ่ามวิ่งออกมานอกผ้าให้เราจับได้ง่ายๆ หรอก