พลวง [N] large timber tree ;

class. ต้น

Syn. ต้นพลวง

Def. ชื่อไม้ต้นชนิด Dipterocarpus tuberculatus Roxb. ในวงศ์ Dipterocarpaceae ใบใหญ่ ใช้ห่อยาสูบและมุงหลังคา

Sample. ต้นไม้ที่พบในไร่นาของภาคตะวันออกเฉียงเหนือทั่วไปได้แก่ พลวง กระบก จามจุรี เต็ง มะขาม และแดง

พลวง [N] antimony ;

Syn. แร่พลวง

Def. ธาตุลำดับที่ 51 สัญลักษณ์ Sb เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีขาวคล้ายโลหะเงิน เปราะ หลอมละลายที่ 630.5 ํซ. มีสมบัติพิเศษคือ ขยายตัวเมื่อแข็งตัว ใช้ประโยชน์นำไปผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ

Sample. พระปิดตากรุวัดท้ายย่าน เนื้อแร่พลวง เป็นพระปิดตาที่มีชื่อเสียงโด่งดัง