คำศัพท์ : พลพาย
พลพาย [N] rower ; oarsman
class. คน
Syn. ฝีพาย
Def. คนพายเรือ
Sample. คืนนั้น เรือของสุนทรภู่ถูกปล้นเพราะพลพายขึ่นฝั่งไปเที่ยวกันหมด