คำศัพท์ : พร่ำพลอด
พร่ำพลอด [V] be occupied with endless whispers of love ; beseech continuously plead with sweet words
Syn. ออดอ้อน, ออเซาะ, พลอดพร่ำ, พลอดรัก
Def. พูดออดอ้อน, พูดออเซาะ
Sample. เขาพร่ำพลอดอยู่กับหญิงคนรักได้ทั้งวัน