พร่ำบ่น [V] grumble ; complain; gripe; grouch; bleat; carp; whine

Syn. พูดพร่ำ

Def. พูดพร่ำหรือว่ากล่าวซ้ำๆ ซากๆ อยู่เรื่อยไป

Sample. เธอมักพร่ำบ่นเมื่อเห็นผมดื่มเหล้าเป็นประจำ