คำศัพท์ : พร่อง
พร่อง [V] be depleted ; be decreased; be diminished; be partly consumed
Syn. ขาด, ร่อยหรอ
Ant. เต็ม, ครบ, บริบูรณ์
Def. ไม่เต็มตามอัตราเพราะลดหรือขาดไป
Sample. ครูจัดแจงเทเหล้าแม่โขงผสมโซดารินใส่แก้วซึ่งพร่องไปแล้วเกือบหมด