คำศัพท์ : พรั่นพรึง
พรั่นพรึง [V] fear ; be afraid; be frightened; be scared; be terrified
Syn. หวั่น, กลัว, หวาดหวั่น, พรั่น
Def. รู้สึกหวั่นกลัว
Sample. ปัญหาอุปสรรคที่รอคอยเราอยู่เบื้องหน้าอาจจะดูเป็นเรื่องหนักหนาจนบางคนพรั่นพรึง