พระอุปัชฌาย์ [N] preceptor ; priest who officiates at an ordination ceremony

class. รูป, องค์

Syn. อุปัชฌาย์, อุปัชฌาย, อุปัชฌายะ

Def. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา

Sample. มหาเถรสมาคมมีคำสั่งให้พระอุปัชฌาย์เอาใจใส่พระภิกษุสามเณรที่พระอุปัชฌาย์บวชให้