พระพักตร์ [N] face ;

class. หน้า

Syn. หน้า, ใบหน้า

Sample. พระพุทธรูปอินเดียสมัยราชวงศ์ปาละ มีพระวรกายอวบอ้วน พระพักตร์กลมคล้ายผลมะตูม