ฝัก [N] pod ; hull

class. ฝัก

Def. สิ่งหุ้มเมล็ดของพืชบางอย่าง เช่น ถั่ว โดยมากรูปยาวๆ กลมบ้าง แบนบ้าง

Sample. ฝักสะตอมีลักษณะเป็นฝักยาวสีเขียว เวลารับประทานต้องปอกเปลือกแล้วแกะเม็ดออก

ฝัก [N] sheath ; scabbard; case

class. ฝัก, อัน

Syn. ปลอก, ซอง, ห่อ

Def. สิ่งที่ใช้สวมหอกดาบ เป็นต้น มีรูปคล้ายตัวหอกดาบที่อยู่ข้างใน มักทำด้วยหนัง ไม้ทองเหลือง

Sample. เขาเดินไปเดินมาแล้วเอาดาบเข้าใส่ฝักตามเดิม