ผู้นำฝูง [N] leader ; ringleader; chief; head; chieftain

class. คน

Syn. จ่าฝูง, หัวหน้าฝูง

Def. ผู้ที่ทำหน้าที่เป็นหัวหน้ากลุ่มหรือพวกพ้อง ใช้กับกลุ่มคนหรือสัตว์ เป็นต้น

Sample. บุคคลที่ได้รับความไว้วางใจให้เป็นผู้นำฝูง จะต้องมีความรับผิดชอบและแข็งแกร่งพอสมควร