คำศัพท์ : ผงะหงาย
ผงะหงาย [V] stop short ; be taken aback; draw back
Def. แสดงอาการชะงักงันเมื่อประสบเหตุการณ์ประจันหน้าโดยกะทันหันไม่ทันรู้ตัวหรือคาดหมายมาก่อน
Sample. เขาวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วทำให้ผมตกใจแทบผงะหงาย