ป่าโปร่ง [N] sparse forest ; forest of tall trees; sparse wood

class. แห่ง

Def. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นไม่หนาแน่นนัก

Sample. ทางขึ้นเขาเป็นถนนซีเมนต์ราบเรียบ สองข้างทางมีต้นไม้แบบเป็นป่าโปร่ง