คำศัพท์ : ป่าผลัดใบ
ป่าผลัดใบ [N] deciduous forest ;
class. แห่ง, ที่
Def. ป่าไม้ที่ผลัดใบหรือสลัดใบในบางฤดู
Sample. ป่าผลัดใบเป็นสังคมที่ประกอบไปด้วยพรรณพืชที่ผลัดใบหรือทิ้งใบเป็นองค์ประกอบสำคัญ