ปาราชิก [N] Buddhist monk who committed the gravest transgression of the rules ;

class. คน

Def. ภิกษุที่ละเมิดพระวินัยต้องขาดจากความเป็นภิกษุ บวชอีกไม่ได้

Sample. ธัมมชโย-ทัตตชีโวส่อเค้าว่าจะถูกตัดสินให้เป็นปาราชิกจากศาลสงฆ์ใน 3 ข้อหา