ปากเสีย [V] be abusive ; be reproaching

Def. ชอบพูดจาให้ร้ายแก่ผู้อื่นหรือแก่ตนเอง

Sample. หญิงสาวนึกโมโหตัวเองที่ปากเสีย ทำให้ใบหน้าของชายหนุ่มที่ยิ้มแย้มอยู่เปลี่ยนไปทันที

ปากเสีย [ADJ] gossipy ; meddlesome

Def. ชอบพูดจาให้ร้ายแก่ผู้อื่นหรือแก่ตนเอง

Sample. คนกลุ่มนี้ประวัติดีกันทั้งนั้นไม่มีใครเอ่ยอ้างว่ามีใครเป็นคนปากเสียหรือคนที่กินไม่ค่อยอิ่ม

ปากเสีย [ADJ] gossipy ; meddlesome

Def. ชอบพูดจาให้ร้ายแก่ผู้อื่นหรือแก่ตนเอง

Sample. คนกลุ่มนี้ประวัติดีกันทั้งนั้นไม่มีใครเอ่ยอ้างว่ามีใครเป็นคนปากเสียหรือคนที่กินไม่ค่อยอิ่ม