คำศัพท์ : ปากเปียกปากแฉะ ปากเปียกปากแฉะ [V] grumble ; admonish; take a lot of explaining Syn. ปากเปียก, พร่ำ, บ่น Def. เรียกการว่ากล่าวตักเตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ยังไม่ได้ผลตามที่มุ่งหมายว่า ปากเปียก หรือ ปากเปียกปากแฉะ Sample. หนุ่มสาวทั้งสามจะเรียนรู้ต่อไปเรียนรู้ที่จะเป็นคนดีของสังคมดังที่คุณครูแม่เฝ้าพร่ำสอนจนปากเปียกปากแฉะ |