ปลกเปลี้ย [V] be weak ; be feeble; be exhausted; be tired

Syn. เพลีย, กะปลกกะเปลี้ย, อ่อนเพลีย, อ่อนเปลี้ย

Sample. สภาพเขาปลกเปลี้ยมากหลังจากที่นั่งหลังขดหลังแข็งพิมพ์งานมาทั้งวัน