ปรักหักพัง [V] be ruined ; lie in ruins; be dilapidated; be in a state of decay; be in disrepair

Syn. ชำรุด, ทรุดโทรม, ชำรุดทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, ผุพัง

Sample. พระราชวังเก่าปรักหักพังอยู่อย่างนี้มาหลายร้อยปีแล้ว