ประหม่า [V] feel bashful ; be abashed; lose self-confidence; lose courage; be nervous; be embarrassed; take fright

Syn. สะทกสะท้าน, พรั่นใจ, กระดาก, ขวยเขิน, ขี้อาย, กระดากอาย, เหนียม

Sample. เขาประหม่าเมื่ออยู่บนเวที