คำศัพท์ : ประดักประเดิด
ประดักประเดิด [ADV] awkwardly ; disconcertingly; inconveniently
Syn. รีๆ รอๆ, ยุ่งยากใจ, สับสน, เก้อเขิน
Def. ที่ทำให้รู้สึกลำบากยุ่งยากกายหรือใจ
Sample. กริยาท่าทางของเธอเป็นไปอย่างประดักประเดิด