ประจักษ์ [V] be evident ; be certain; be convinced; be obvious; be clear; realize

Syn. กระจ่าง, แจ่มแจ้ง, เข้าใจ, ตระหนัก

Def. ปรากฏชัด อาจเป็นทางตาหรือใจก็ได้

Sample. ข้อค้นพบของเขาทำให้โลกต้องประจักษ์ในอำนาจของวิธีการทางวิทยาศาสตร์