ประกาย [N] spark ; flash; sparkle; shine

Syn. ความสุกใส, ความสว่างไสว, ความแวววาว

Def. แสงที่เห็นกระเด็นกระจายออกจากวัตถุที่ลุกเป็นไฟ แสงที่เห็นกระเด็นกระจายออกจากของแข็งบางอย่างที่กระทบกันอย่างแรง โดยปริยายหมายถึงแสงที่มีลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น

Sample. นัยน์ตาเขาเป็นประกายวับ