คำศัพท์ : ปฏิภาณกวี
ปฏิภาณกวี [N] improviser ; ready poet; impromptu poet; improvisor
class. คน
Def. กวีผู้มีความสามารถในการใช้ปฏิภาณแต่งกลอนสด
Sample. ศรีปราชญ์เป็นปฏิภาณกวี