บ้าบิ่น [ADJ] hasty ; reckless; rash; foolhardy; audacious

Syn. บ้าระห่ำ, มุทะลุ, บุ่มบ่าม

Ant. ขลาด, กลัว

Def. ที่หุนหันพลันแล่น, ที่อวดกล้าทำการอย่างไม่มีสติยั้งคิด

Sample. เขาเป็นนักวิจัยที่มีนิสัยบ้าบิ่นคนหนึ่งก่อนที่จะมาอยู่ที่นี่

บ้าบิ่น [N] Thai dessert ; coconut macaroon; a kind of sweetmeat

class. ถาด, ชิ้น

Syn. ขนมบ้าบิ่น

Def. ขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวผสมกับมะพร้าวและน้ำตาลทราย ผิงไฟล่างไฟบน

Sample. แม่เขาขายขนมบ้าบิ่นอยู่ที่ตีนสะพานลอย