คำศัพท์ : บ่าวไพร่
บ่าวไพร่ [N] servant ; slave
class. คน
Syn. คนใช้, ข้าทาสบริการ, บ่าวไพร่
Def. คนรับใช้ตามคำสั่งของเจ้านาย
Sample. ไม่ว่าจะไปไหนสุนทรภู่จะมีบ่าวไพร่คอยรับใช้อยู่ไม่ได้ขาด