คำศัพท์ : บุ้ยปาก
บุ้ยปาก [V] protrude the lips ; pout; pucker the lips; bulge
Syn. บุ้ย
Def. ทำปากยื่นบอกใบ้ให้รู้
Sample. คนในร้านบุ้ยปากชี้ออกไปทางฝั่งตรงข้ามร้าน