คำศัพท์ : บุหงา บุหงา [N] flowers (specially a mixture of different flower enclosed in a piece of gauze and perfumed) ; Syn. บุหงารำไป Def. ดอกไม้ชนิดต่างๆ มี มะลิ กระดังงา กุหลาบเป็นต้น ที่ปรุงด้วยเครื่องหอมแล้วบรรจุในถุงผ้าโปร่งเล็กๆ ทำเป็นรูปร่างต่างๆ Sample. ฉันไปช่วยเพื่อนทำบุหงาขายอยู่พักหนึ่งตอนที่ตามพ่อไปราชการ |