บึ่ง - ดิกชันนารี
คำศัพท์ : บึ่ง บึ่ง [V] speed ; rush; go very fast Syn. รีบ, เร่ง, รีบเร่ง Def. รีบเดินทางไปโดยเร็ว Sample. เขาบึ่งมาหาเธอที่บ้านทันทีเมื่อรู้ว่าเธอกำลังเจ็บท้องจะคลอด |
อ่านออกเสียง - บึ่ง
คำศัพท์ : บึ่ง บึ่ง [V] speed ; rush; go very fast Syn. รีบ, เร่ง, รีบเร่ง Def. รีบเดินทางไปโดยเร็ว Sample. เขาบึ่งมาหาเธอที่บ้านทันทีเมื่อรู้ว่าเธอกำลังเจ็บท้องจะคลอด |