บิดเบี้ยว [V] writhe ;

Syn. เหยเก

Def. ผิดไปจากรูปร่างเดิม

Sample. หน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดบาดแผลที่ถูกแทง

บิดเบี้ยว [ADJ] twisted ; distorted

Syn. หงิกงอ

Def. ที่บิดจนผิดรูปผิดร่างไปมาก

Sample. ฉันเห็นล้อที่บิดเบี้ยวขนาดนั้นแล้วคิดว่าคนขับคงไม่รอดแน่