คำศัพท์ : บิดผัน
บิดผัน [V] distort ; misrepresent; twist
Syn. บิดเบือน
Def. ทำให้ผิดแผกไปจากข้อเท็จจริง, ทำให้ผิดแผกแปลกไปจากเดิมหรือจากข้อเท็จจริง
Sample. ทรัพยากรท้องถิ่นถูกบิดผันไปใช้ เพื่อประโยชน์ของผู้มีอำนาจ