บัญชาการ [V] order ; command; direct an undertaking

Syn. สั่งการ, ออกคำสั่ง, บัญชา, สั่ง

Def. สั่งการงานตามอำนาจหน้าที่

Sample. ผู้บัญชาการทำหน้าที่บัญชาการอยู่ที่หอบังคับการ