บังเหียน [N] rein ; bridle

Def. เครื่องบังคับม้าให้ไปในทางที่ต้องการ ทำด้วยเหล็กหรือไม้ใส่ผ่าปากม้า ที่ปลายมีห่วง 2 ข้างสำหรับผูกสายบังเหียนโยงไว้ให้ผู้ขี่ถือ

Sample. คนควบคุมม้าถือบังเหียนเตรียมพร้อมจะออกตัวได้ทุกเมื่อ