บนสุด [ADJ] uppermost ; topmost; foremost

Syn. เหนือสุด, ข้างบนสุด

Ant. ล่างสุด, ใต้สุด

Def. ในที่ซึ่งอยู่สูงสุดหรือเหนือขึ้นไปสุด

Sample. พจนานุกรมภาษาบาลีวางอยู่ชั้นบนสุดของตู้