น่าอาย [V] be shameful ; be disgraceful; put to shame

Syn. น่าอดสู, น่าอับอาย, น่าขายหน้า

Ant. น่าชื่นชม, น่ายินดี

Sample. มันน่าอายมากที่จะบอกว่า เรื่องเลวๆ นี้ผมทำมันเอง

น่าอาย [ADJ] shameful ; disgraceful

Syn. น่าอดสู, น่าอับอาย, น่าขายหน้า

Ant. น่าชื่นชม, น่ายินดี

Sample. เขาให้เหตุผลว่า สิ่งน่าอายเหล่านี้เป็นผลงานของคนในชุมชนแออัด