คำศัพท์ : ท้าตีท้าต่อย
ท้าตีท้าต่อย [V] challenge ; dare; defy
Sample. หากใครพูดจาหรือแสดงกิริยาไม่ดีกับเขาแล้ว เขาก็ท้าตีท้าต่อยอย่างไม่ลดละ