ท้องร่อง [N] gutter ; ditch

class. ร่อง

Syn. ร่องน้ำ, คูน้ำ, คลอง, คู

Def. ทางน้ำที่ขุดลงไปเป็นลำรางเพื่อขังน้ำไว้รดต้นไม้

Sample. เขาลอกท้องร่องเพื่อใช้เลนเป็นปุ๋ย